by Tim » Mon 13 Aug 2012, 14:17
Wat volgens sommigen een klassieker blijkt te zijn, was voor de protagonisten een billijke wedstrijd onder broers. Doch, het dient gezegd, de eerste kwartfinale was wel degelijk een spannend duel, vooral omdat hevige regenval de balhandling bemoeilijkte.
De ratten van Bada Bing Bada Boom hadden het thuisvoordeel en rechtstreekse plaatsing voor de kwartfinale verkregen dankzij hun welverdiende tweede plaats. Voor de Orks was de plaatsing voor deze wedstrijd niet echt een verrassing, maar om verder te raken diende wel een overwinning in de wacht gesleept te worden, wat door de snellere, geniepige gutterrunners niet zo evident is.
Terwijl het oude wijven regent krijgen de Orks behalve het startoffensief ook nog een foulplay-card cadeau. Gezien de Foul Appearance en de Disturbing Presence die de thuisploeg heeft tijdens de eerste drive, was eerst beginnen ook niet echt een geschenk. Maar daar ondervonden de Soylent Greens weinig hinder van. Met een stevige start vliegt er zo’n beurt of vier telkens een knaagdier naar de KO-box. Daardoor kunnen de groenen het plein domineren en gestadig oprukken naar de end-zone. Als de ratjes zichzelf dan ook nog Ko dodgen, is er al helemaal geen stoppen aan. In beurt 8 staat het dan ook 0-1.
De poging tot one-turner begon goed, met een quick snap. De bal scatterde wel ver naar achter, maar kon opgeraapt, gepast en gevangen worden. De baldrager spurtte naar voor om zich door de defensieve linie te dodgen. Deze stond iets te dicht tegen de end-zone, zodat de baldrager een dodge minder diende te maken. Doch bij de laatste going ging het mis, ondanks de surefeet en bleef het bij een 0-1.
De tweede drive viel de bal weer achteraan en werd er heel wat van de ratjes naar voor gestuurd. Mits de trol wou meewerken kon er een goblin gegooid worden naar de baldrager om een 2d tegen te krijgen, maar in plaats daarvan werd er gewoon op de ratten op eigen helft geklopt en geblitzt, in een poging om wat schade te doen. De Goblin werd evenwel de lucht in gekatapulteerd en lande op beide voeten. Hij zette zich vervolgens tegen de baldrager. Daarna bleek waarom er niet voor een blitz was gegaan: De Goblin had zich een vuil trukje toegeëigend en had met een ‘Chop Block’ (foulplay card) de baldrager stunned neergehaald. Een enkele thrower kon zich nog tegen de bal en de Goblin plaatsen na een dodge en wat goings. Als de Greens het wat slimmer gespeeld hadden, had deze zelfs daar niet geraakt. De rest van het thuisteam stond veel te ver om defensief iets te betekenen. Nadat er nog meer Orks diep gestuurd werden, waren alle ogen gericht op Soylent Dietson. Hij kon mits een dodge en een blitz de bal vrijmaken van tacklezones en een poging wagen om de 2-0 te scoren. De spanning en aandacht werden de Goblin te veel en hij struikelde bij de dodge. De ratten wilden van de nieuwe kans door de bal op te rapen en weg te lopen, maar de regen had de bal net iets te glibberig gemaakt. Dietson mocht opnieuw proberen de bal op te rapen, maar faalde ook. Dan had de thuisploeg er genoeg van en kon ditmaal wel de gelijkmaker scoren: 1-1. Coach Wouter probeerde liever nu de winst in de wacht te slepen, dan op verplaatsing te moeten gaan bij de Greens.
De Soylents hadden dit keer meer problemen met de regen en konden de bal niet oprapen. Ondertussen zetten de Gutterrunners druk. Een gaatje werd geforceerd zodat de thrower, mits hij de bal kon oprapen, tot bij de scrimmage kon lopen. Daar werd intussen een cage voorbereid. De bal kon opgeraapt worden en even leek het erop dat de thrower zijn going tot in de cage faalde, niet dus.
Meer dan een summiere defensie kon er niet worden opgezet, intussen was ‘Da Stomp’ weer ingezet en kwamen de Orks in de meerderheid. Tijd voor Leap en Horns dus. De baldrager ging neer en van het plein. De bal scatterde in de handen van een lijnrat die reeds bewogen had. De beurt erop was die ook de bal kwijt en ging de Goblin met de bal aan de haal. De beste kans voor de thuisploeg was een 3D, in de hoop dat er een sterretje of een block tevoorschijn kwam. Het resultaat? 1 Kopje en 2 pushbacks. Er was geen reroll meer, dus alle hoop was gevestigd op een falende dodge. Er werd toch nog geblizt op de sidestep-gutterrunner naast de bal, nadat de 2 vrije vakjes naast de Goblin weggenomen waren, maar die bleef staan. De dodge voor de 1-2 lukte van de eerste keer en daarmee was de match dan ook afgelopen.
Voor Wouter zit het erop. Zelf beweerde dat het z’n laatste match van het jaar was, we zullen zien. Op zich mag hij tevreden zijn met z’n tweede plaats in de reguliere competitie, maar qua play-offs had er meer ingezeten. Vooral het feit dat z’n level 1 stadion weinig gedaan heeft, geen enkele 1 op foul appearance, wel werd de bal niet doorgegeven door de Disturbing Presence, maakte het een beetje te moeilijk om weerwerk te bieden in de 1e helft. De 2e helft werd bijna rampzalig door die ‘Chop block’. Op dat punt had hij evengoed al 0-2 kunnen achterstaan. Een gelijkspel was wellicht meer verdiend geweest.
Dan moest hij wel nog in het Orcenstadion zien te overleven. Nu kwamen 4 van zijn 5 KO’s terug voor de 2e helft, daar zou er geen enkele van terug gekomen zijn, met alle gevolgen van dien. Maar bon, iedere match is anders, voor hetzelfde geld kan hij dan met 0-3 winnen bijvoorbeeld.
De Orks blijken intussen ‘Da Stomp’ ingezet hebben richting de finale. Enkel de halve finale tegen Philip of Gunther vormt nog een obstakel. Nu ja, de voorlaatste match in de competitie gingen de Soylent Greens nog winnen op verplaatsing tegen Gunther met 0-1 en op een halve oefenmatch vorig weekend tegen Philip’s Woodelves eindigde een eerste helft op 1-1, terwijl een half bosteam reeds in de touwen hing en de Orken nog een tweede helft zouden mogen beginnen.
Naar mijn mening wordt de 2e finalist Tom. Normaal gezien zou hij vrij gemakkelijk Mats moeten kunnen passeren in de kwartfinale en ik voorspel Sean een zodanige averij tegen Nico, dat Tom het finaleticket op een dienblad aangereikt krijgt. Zodoende kunnen we dit seizoen dan toch 2 keer tegen elkaar spelen, hee Tom.
